Eddy Merckx won vijftig jaar geleden zijn eerste Tour de France. Vijftig jaar later viert het grootste wielercircus ter wereld dit op een gepaste wijze met een Grand Départ. Brussel krijgt de eer en het genoegen om dit spektakel te ontvangen. Zaterdag won Mike Teunissen de eerste rit in lijn. Zondag deed zijn ploeg dit met glans nog eens over. Jumbo-Visma reed maar liefst twintig tellen sneller dan de nummer twee: Team Ineos. Zij mochten de spits afbijten, zaten heel de tijd in de hot seat en beten uiteindelijk in het stof. De gele armada van Teunissen verpulverde de tegenstand.
OPINIESTUK SAM MATTHYSEN – FIETSPIRATIE.COM
Ook de derde van de dag: Deceuninck-Quickstep, kon niet overtuigen. Ze hadden er als wereldkampioen in de discipline een doel van gemaakt. The Wolfpack wou een glansprestatie neerzetten voor eigen volk. Het team van Wout van Aert en Steven Kruijswijk rijdt een zeer sterk seizoen en bevestigde dat wederom met twee overwinningen in Brussel. Nederland deelde in Laken de lakens uit.
Winnaars
Het wielerminnende volk kan tevreden terugblikken op twee dagen Tour de Bruxelles. Brussel kreeg zondag een half miljoen mensen over de vloer. De dag ervoor stonden er nog meer fans verspreid langs het parcours. Zeker de Muur van Geraardsbergen herbeleefde de hoogdagen van weleer toen Vlaanders Mooiste nog finishte in Meerbeke. Sportief kunnen we dus van een succes spreken. Dat mag ook voor de slordige vijf miljoen euro die moest neergelegd worden om de Grand Départ überhaupt te mogen organiseren. Slik.
De kosten… Dat laatste blijf ik, toegegeven, jammer vinden. Als fietsfanaat kan ik niets tegen zo’n evenement hebben. Integendeel: de stad was op veel plaatsen autoluw en nagenoeg hermetisch afgesloten. Een vlekkeloze organisatie waarbij fans genoeg ruimte hadden om langs de nadar post te vatten. Het wielerspektakel was en is onbetaalbaar. Het beeld dat van de stad werd getoond, ging wereldwijd. Toeristen zakten speciaal voor de gelegenheid af naar de hoofdstad van Europa en voor twee dagen ook de hoofdstad van de koers.
Toch zal Brussel ’s maandags weer vervallen in zijn oude gewoonten. Met afbrokkelende tunnels waar de renners doorvlamden. Met aangroeiende files door het lamentabele mobiliteitsbeleid. Met kaduke fietspaden die voor de gelegenheid niet werden gefatsoeneerd, in tegenstelling tot de autolanen waar de 22 ploegen over denderden. Met de dagelijks wederkerende fietsongevallen en jaarlijks wederkerende fietsdoden in elke straat en wijk waar iedere burgemeester van de 19 gemeenten wakker van moet liggen.
Gemiste kans
Niet dus, de stad Brussel gaf verhoudingsgewijs meer geld uit aan de ontvangst van een peloton beroepsrenners dan aan de ontvangst van de dagelijkse fietsers. En dat is echt een gemiste kans. Brussel heeft de ruimte, als het wil blijkbaar ook het geld en de verdomde plicht om de fiets in haar straten op nummer één te zetten. Want ik moet zeggen: dit blijft huilen met de pet en helm op. Op sommige plaatsen liggen er prachtige fietslanen. In heel wat gemeenten blijft Roi Voiture heersen. Als hoofdstad van Europa zouden ze in alles toonaangevend moeten zijn. Daar verandert de Tour niets aan.
Kan de Tour de France als gevestigde wielerwedstrijd geen bijkomende eis vragen aan Grand Départ-kandidaten? Laat hen verplicht minstens evenveel investeren in de komst van het wielercircus als in de infrastructuur voor de dagelijkse fietsers. Voorlopig kunnen enkel Kopenhagen, Utrecht en Amsterdam een Grand Départ met grootsheid ontvangen.
Bijdrage door Sam Matthysen (Fietspiratie)
